علیرضا

هیچ گلی عطر ر نگ و زیبایی مادر را ندارد.

جوانی ستاره ای است که تنها یکبار درآسمان عمر طلوع می کند.

دوستان حقیقی اگر از دیده بروند ازدل نخواهند رفت.

شوهر مغز خانه است و زن قلب ان.

اخلاق باید بر هنر حکومت کند.

یک مادر خوب به صد استاد وآموزگار می ارزد.

گنجی که در اعماق نامحدود شما حبس شده است، در لحظه‌ای که خود نمی‌دانید، کشف خواهد شد.

حافظه آفریده‌ای هوس باز و مستبد است. هرگز نمی توانید بگویید که از کرانۀ دریای زندگی چه سنگریزه‌ای را بر می‌گیرد و در گنجینۀ خود نگاه می دارد، یا کدام گل ناشناخته‌ای را از مزرعه می‌چیند، و به عنوان رمز اندیشه‌هایی که در اعماق قرار گرفته‌اند و روزی اشک به چشم می‌آورند حفظ می‌کند. و با این همه در این شک ندارم که مهمترین چیزها آن‌ها هستند که بهتر به یاد می‌آیند.

درسهائی که بر زانوی مادر آموخته شده، آموزش‌هایی که پدر داده، همراه با داستان‌های شیرینی که در کنار بخاری به گوش خورده، یادگارهای شیرینی است که هرگز کاملاً از یاد نمی‌رود.

بزرگترین نابکاری آن است که بپنداریم برای آنکه برترین باشیم باید دست به ویرانگری چهره دیگران بزنیم.

باپدر خود چنان رفتار کن که از فرزندان خودتوقع داری.

ستون تمدن، کتاب و مطبوعات است.

زندگی خود یک سخن قصار است.

ﻫﺮﮐﺴﯽ ﻣﺤﺪﻭدیت‌های ﺩﯾﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺤﺪﻭﺩیت‌های ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ‌ﺍﻧﮕﺎﺭﺩ.

بدون دویدن، در زندگی هیچ کاری پیش نمی‌رود.

پرنده ای که از مترسک میترسد از گرسنگی خواهد مرد.

لحظات بحرانی، شور و سرزندکی مرا دوچندان میکند، یا به بیانی موجزتر، تا زمانی که پشت مرد به جایی گرم باشد، زندگی را آغاز نکرده است.

با داشتن اراده قوی، مالک همه چیز هستید.