فرانسوا ولتر

کار و کوشش ما را از سه عیب دور می دارد: افسردگی، دزدی و نیازمندی.

من دشمن تو و باورهای تو هستم، اما آماده ام در راه آزادی باورهایت، جان خود را فدا کنم.

کتاب بر دنیای تمدن فرمانروایی می کند.

زمانی یک جامعه دارای فضیلت اخلاقی است که قانون، همه افراد جامعه را با یک چوب براند.

در این دنیا هیچ کس نمی داند که در پشت پرده ظاهری حوادث چه می گذرد. امروز به خوبی بر من ثابت شده که درباره هیچ چیز نباید از روی اسناد و ظواهر قضاوت کرد.

زندگی مانند کودکی است که اگر می خواهید به خواب نرود، پیوسته باید او را سرگرم کرد.

فرصت بدی کردن در هر روز صدها بار به دست می آید و فرصت خوبی کردن در هر سال، یکبار.

افرادی که بزرگترین خدمت را به دانش و فرهنگ نموده اند، نویسندگان و پژوهشگرانی بوده اند که در انزوا می زیسته اند و هرگز در گفتگوهای دانشگاهی شرکت نکرده و حقایق صد در صد اثبات نشده را در آکادمی ها ابراز نداشته اند.

ازدواج مجموعه ای ازمزه هاست؛ هم تلخی و شوری دارد و هم تندی و ترشی و شیرینی و بیمزگی.

سعادت مثل هر فضیلتی از دو چیز به وجود می آید، صرفه جویی و کوشش.

شک حالت خوش آیندی نیست، ولی ادعای یقین خنده دار است.

اگر بر ناتوان خشمگین شوی، دلیل بر این است که قوی نیستی.

آنهایی که در زبان بازی مهارت به خرج می دهند، بیشتر، نیت پلید را در قلب خود می پرورانند.

چرب زبانان اغلب نیتی ناپاک در قلب می پرورانند.

کتابهای مفید، آنهایی هستند که خواننده را تشویق به تکمیل آن کنند.

بر سر دوراهی های زندگی گاهی اتفاق می افتد که عاطفه و وظیفه با هم تماس پیدا می کنند؛ کسانی که از عاطفه پیروی کنند، همیشه از خود شادمانند، اما مردمی که در این گونه از مراحل، تبعیت عقل و وجدان را ترجیح داده و انجام وظیفه نمایند، غالبأ از کرده ی خود پشیمان هستند.

از روی سوالهای فرد، بهتر از جوابهای او می توانید درباره اش قضاوت کنید.

خوشبختی در دنیا وجود ندارد. زندگی ما عبارت است از محاکمه یا تنبیه کردن، پاداش گرفتن و یا انجام اعمال احتیاطی.

ما کودکانی هستیم که چون به خواب می رویم رویای سعادت می بینیم و چون بیدار می شویم تعبیری جز تیره روزی نمی یابیم.

خطاهای بشری اول رهگذر، بعد میهمان و چندی نمی گذرد که صاحبخانه می شوند.